fbpx

Het Verliefde Stel – “Trash the Dress” op Curaçao

Categorie: , | Gepubliceerd op: 27 maart 2019 | Door Jyona Jacobs

Op zaterdag 23 februari had ik het genoegen om met Nestor G. Zavarce, een getalenteerde huwelijksfotograaf, mee te gaan op een bijzondere fotoshoot Trash the Dress op Curaçao. “Trash the Dress” betekent letterlijk: verniel je trouwjurk. Het is de bruidspaar na het huwelijk feitelijk de bruidsjurk op een of andere manier “vernielt of anders gebruikt.” Mijn naam is Jyona Jacobs en ik ben de Marketing Officer voor Curaçao Activities, een lokale tour- en activiteiten onderneming.

 

Nestor G. Zavarce

Ons eiland kan zich gelukkig prijzen met een briljante en bijzonder getalenteerde en artistieke fotograaf die reeds 12 jaar als fotograaf werkzaam is. Hij is begonnen als modefotograaf in Venezuela waar hij de missverkiezingen fotografeerde. Nadat zijn vrouw een baan in Curaçao kreeg aangeboden kwam hij hier naar toe en stapte over naar het fotograferen van huwelijken en dat doet hij nu al 4 jaar. Hij is erg succesvol en een van de beste fotografen op het eiland; in 2018 won hij de prijs voor de beste fotograaf van Amigoe Express. Ik vroeg aan Nestor waarom pas getrouwde stellen een Trash the Dress op Curaçao moeten doen. Je gaat immers een fotoshoot maken in je bruidskleren maar je doet iets compleet anders dan op de bruiloft zelf. Het ‘vernielingselement’ komt voort uit het feit dat het bruidspaar allerlei activiteiten ontplooit zonder zich druk te maken of het pak of de jurk beschadigd worden.

Op de dag van de bruiloft probeert de bruid haar jurk perfect en schoon te houden en nu tijdens deze fotoshoot kan alles gebeuren wat het bruidspaar wil. In principe kan de shoot gebeuren wanneer het bruidspaar dat wil, het is een nieuwe trend en er is geen vastgestelde tijdsperiode na het huwelijk. Een shoot van een hele dag levert al vlug 50 of meer fotos op.

 

Het Pasgetrouwde Stel

Flamur en Sylvana zijn op 16 februari getrouwd in het wondermooie Barbara Beach Resort aan de oostkant van Curaçao. Bij deze fotoshoot zijn ze dus net 1 week getrouwd. Tijdens de bruiloft was het moeilijk om naast Barbara Beach rond heel Curaçao foto’s te maken. Het bruidspaar wilde heel Curaçao terugzien in hun trouwfoto’s.

Het echtpaar heeft elkaar ontmoet in Nederland waar Sylvana studeerde en ze zijn al 14 jaar bij  elkaar en hebben samen 2 kinderen. Flamur kwam in 1993 als vluchteling uit Kosovo en vertelde me “dat hij het leven leidt uit zijn dromen en dat hij niets te klagen heeft”; als kind en vluchteling had hij nooit gedacht dat zijn dromen ooit uit zouden komen, zeker gezien het drama in zijn jeugd.

Ik vroeg aan Flamur en Sylvana hoe ze verliefd waren geworden op elkaar en hun verhaald was vertederend. Sylvana vertelde dat ze na een paar maanden al wist dat ze verliefd was : Flamur was “zo liefhebbend en gaf zoveel om haar”. Ze had ooit tegen een vriend gezegd dat ze op zoek was naar een echte man en die had haar het nummer van Flamur gegeven. Nadat ze 3 maanden alleen aan de telefoon hadden gesproken, was ook Flamur verliefd op haar lach en stem. Hij wilde haar meer horen en urenlang met haar praten: ze was de ware voor hem.

Het huwelijk en de fotoshoot waren helemaall gepland door Flamur: alles voor Sylvana. Maar toen de kinderen naar het altaar liepen en Sylvana hun volgde werd Flamur opnieuw verliefd: Ik wilde het speciaal maken voor haar en had dit niet verwacht.

 

Waarom Curaçao

Ik vroeg aan Nestor waarom Curaçao de perfecte trouwlocatie is. Hij gaf aan dat het allemaal om de prachtige blauwe stranden gaat, de heldere oceaan die je overal rond Curaçao vindt en nergens anders. En als toerist met je duikbril in het water kun je zoveel moois zien. Dat heb je gewoon niet in Spanje of in Nederland.

Hij vertelde verder dat het eiland zo rustig en relaxed is en dat is wat iedereen wil. Het is hier op dit tropische eiland altijd warm en de bevolking is heel hartelijk. Daarnaast heeft Curaçao fantastische plekken om foto’s te maken, iedere zonsondergang is wonderbaarlijk en altijd verschillend zelfs als het regent. In ieder geval zo denkt Nestor erover.

Flamur heeft voor zijn werk over heel de wereld gereisd en is op Curaçao komen wonen: “Curaçao leeft en biedt alles wat ze nodig hebben in het leven.” Samen leven ze nu al 4 jaar hier. Sylvana vertelde me dat ze allebei foto’s van Curaçao wilden hebben om zo de speciale plekjes die belangrijk voor hun waren vast te leggen.

 

Punda, Willemstad

Eenmaal op de Koningin Emmabrug, de drijvende brug die met de stroom en golven meebeweegt, houden Flamur en Sylvana elkaars handen vast en zo gauw ze elkaar aankijken glimlachen ze, helemaal verliefd op elkaar. Het was vertederend om te zien, het maakte niet uit welke positie of waar ze stonden. Op deze momenten is duidelijk te zien hoeveel ze van elkaar houden. Gedurende de fotoshoot feliciteerden de mensen die we tegenkwamen, lopend of langsrijdend, het bruidspaar. Het was verbazingwekkend om Nestor in actie te zien. Hij heeft een hele scherpe kijk en ziet op elke locatie wat een prachtige foto wordt.

Sylvana en Flamur hadden Punda uitgekozen voor de shoot omdat het echt Curaçao weergeeft met al zijn kleurrijke huisjes. In Pietermaai zijn we gestopt bij de blauwe Scuba Lodge, een van hun favoriete plekjes van het stel. De laatste stop in Punda was het artistieke en levendig Scharloo, dat vooral bekend is voor haar adembenemende straatkunst op de muren. Ik kon mijn ogen niet afhouden van een muurtekening van een zoon op de schouders van zijn vader met blauwe vissen om hun heen, beiden hielden een hengel vast en de zon scheen op hun. Het was wondermooi en de eerste keer dat ik dit zag. Flamur en Sylvana hebben grappige foto’s gemaakt met deze tekening in de achtergrond.

De Grotten van Hato

Nadat we Scharloo verlaten hadden zijn we langs de airport naar de grotten van Hato gereden. Flamur wilde graag op deze unieke plaats foto’s maken in de grotten. De grotten geven een ander beeld van Curaçao, ze laten het ruwe en wilde deel van het eiland zien en een stuk geschiedenis. Toen ze de grotten voor het eerst bezochten had het een diepe indruk achtergelaten en Flamur dacht dat dit een mooie achtergrond zou zijn voor de foto’s. Dit was mijn eerste bezoek aan de grotten en ik moest Flamur gelijk geven: ze maakten ook op mij een diepe indruk. Binnen de grotten tref je een aantal kleinere kamers aan met hoge zijkanten en rotsen, ontstaan door het water dat naar beneden sijpelt. Het was een fantastisch beeld van moeder natuur aan het werk. Nestor was ook enthousiast om in de grotten foto’s te maken; het was een droom van hem.

De grotten zijn vochtig en donker, hetgeen het maken van foto’s best lastig maakt, je moet de juiste hoek en lichtinval vinden. Het werk dat er gedaan moet worden om de “winnende” foto te maken is enorm. Nestor is echter helemaal in vuur en vlam en het resultaat zijn wonderbaarlijke foto’s met allerlei lichteffecten.

Wacao

Na de grotten van Hato zijn we meteen doorgereden naar Wacao, het schietgebied. Mijn eerste indruk was het mooie uitzicht: aan de linkerkant zie je in de verte het schuim van de golven en aan de rechterkant de baai, een wonderschoon plaatje.

Je kon de krachtige golven horen en de sterke wind voelen en het zoute zeewater proeven. Voor een fotoshoot van unieke plaatsen op Curaçao was Wacao een perfecte locatie. Zoals Flamur zei: “het is een gebied dat nooit gebruikt is, met beperkte toegang en dat maakt het uniek voor ons”. Als we naar de andere kant van de baai gaan, dichter bij de wilde kust en waar we de zee op de rotsen zien slaan, de kracht van de golven is ongelofelijk. Als we het schietgebied verlaten rijden we langs een veld van levendige groengele struiken. Een prachtig aanzicht. Nestor stopte meteen en wilde ook daar foto’s maken.

Blauwe Kamer en Santu Pretu

De laatste plaats in deze wonderlijke shoot is de wonderlijke Blue Room, de blauwe grot, verborgen aan de zuidwest kust. We zijn naar de grot gereden door het priveterrein van San Nicolas Abou en toen via de rotspaadjes naar de kust. We zijn eerst gestopt bij Boca Hulu waar de trappen naar de kust lopen. Beneden aan de trappen is een klein strand met wit zand en turquoise blauw water en koraalriffen. Het was er erg vredig en stil, je hoorde alleen de vogels en de golven.

We gingen door naar Boca Fluit, die in de volksmond Blue Room wordt genoemd, net zo betoverend als ik me kon herinneren. Ik zal nooit vergeten hoe de grot blauw oplicht als het water de grot binnenloopt. Het is of je in een andere dimensie bent. Nadat we een uur of zo hier foto’s hebben gemaakt zijn we rechtstreeks naar Santu Pretu (zwart zand) gegaan, een strand met kleine zwarte rotsstenen en hier hebben we rustig naar de zonsondergang gekeken. Flamur en Sylvana zijn in het water gegaan om, voor het laatst vandaag, prachtige foto’s te maken met de zonsondergang op de achtergrond.

Slot

Op het einde van de shoot moest ik kijken hoe Sylvana’s jurk al die modder en zand en zeewater overleefd had. De jurk was nat maar nog steeds wondermooi en nog steeds wit met zwarte steentjes erop. Mijn laatste vraag voor vandaag was: “hoe was het om je jurk zo te zien”?

Sylvana vond het “supercool” en Flamur vond het “uniek, wonderbaarlijk en een prachtige dag met veel pret! Absoluut fantastisch”. Nestor had een shoot in de grotten nog nooit gedaan dus die was ook enthousiast. De fotoshoot heeft vele leuke en unieke momenten opgeleverd voor iedereen die mee was op deze trip: het bruidspaar, de fotograven en ik, de schrijver. Het was een lange maar perfecte dag.

Het mooiste moment voor iedereen was bij Wacao toen we bij de groengele struiken waren en Nestor in en op de struiken probeerde te gaan liggen voor de perfecte foto en viel in een gat in de struiken. We hebben allemaal flink gelachen.

Alle mooie dingen komen tot een eind dus ook deze fotoshoot. De foto’s hebben alles wat Curaçao zo speciaal maakt belicht. Van het kleurrijke Punda naar de Grotten van Hato die een diepe indruk achtergelaten hebben, dan naar de wilde kust van Wacao en de betoverende Blue Room. Dit was een ervaring die ik zal koesteren en het was een waar genoegen om Flamur en Sylvana te leren kennen en een stukje van hun verhaal te mogen vertellen.

Gerelateerde Tours