Om de geschiedenis en de cultuur van Curaçao echt te begrijpen, moet je eerst het overheidssysteem begrijpen. Wanneer mensen horen dat Curaçao ook bekend staat als de Nederlandse Cariben, is de onmiddellijke vraag: “Behoort Curaçao bij Nederland?” Het antwoord daarop kan soms verwarrend zijn voor een nieuwkomer op het eiland, maar we proberen het je uitleggen op een logische manier die je helpt je ervaring en indrukken op het eiland beter te verwerken.

De invasie

Laten we vanaf het begin beginnen, zullen we? Curaçao en Nederland hebben een langdurige relatie die begon in 1634. In het jaar 1499 werd Curaçao ontdekt door de Spaanse ontdekkingsreiziger Alonso de Ojeda. Nadat de onafhankelijkheid van Spanje was bereikt, viel Nederland het eiland binnen met de vloot van de West-Indische Compagnie onder leiding van admiraal Johann van Walbeeck. De Spanjaarden gaven zich over en een groot deel van de Spaanse bevolking, inclusief de inheemse bevolking die op het eiland woonde, werd naar Coro in Venezuela gedeporteerd.

Curaçao en Nederland: een Nederlandse kolonie

Terwijl de Spaanse veroveraars niet veel potentie in het eiland zagen, zagen de Nederlanders hoe zij de natuurlijke haven, de St. Anna Baai, konden gebruiken om de handelsactiviteiten verder te laten groeien. Wat begon als een bedrijf in handel en scheepvaart (ook piraterij), en later de zoutwinning en de export daarvan, veranderde in een lucratieve onderneming in de vorm van Atlantische slavenhandel. Veel Nederlandse kolonisten (en Nederland zelf) werden rijk door de slavenhandel en ze bouwden indrukwekkende landhuizen en gebouwen op het eiland (bijvoorbeeld in Willemstad). Maar het was pas na het faillissement van de WIC in 1791 dat Curaçao een officiële Nederlandse kolonie werd.

Na de afschaffing van de slavernij in 1863 ontstond een ander type industrie: de olie-industrie. Na het ontdekken van olie in Venezuela in 1914, vestigde de Nederlandse multinational Shell een olieraffinaderij op het eiland welke voor veel lokale inwoners werkgelegenheid bracht. Hierdoor raakte Nederland verder geïntegreerd met Curaçao, zelfs na de afschaffing van de slaven.

Nederlandse Antillen

Het politieke systeem van het eiland nam tijdens de koloniale tijd veel verschillende vormen aan. In 1954 trad Curaçao toe tot de 5 andere Caribische eilanden (Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba) en ontstond de Nederlandse Antillen. Aruba verliet de Nederlandse Antillen in 1986. De Nederlandse Antillen kenden twee overheidsniveaus: de nationale overheden en de ‘Antillen-regering’. Zie het als: hoger management, middenmanagement en lager management. Nederland (met name de voormalige koningin) vormde het hoger management, terwijl de regering van de Nederlandse Antillen het middenmanagement was, en de nationale overheden vormden per eiland het lagere management dat – voornamelijk verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding.